vrijdag 1 maart 2013

Ganesha

Ik ben heel blij met alle cadeautjes die ik gisteren in ontvangst mocht nemen. Maar één was wel heel bijzonder vanwege de symboliek er achter, en ook omdat ik op één avond met die naam werd geconfronteerd. Toeval? Ik heb er zo mijn eigen gedachten over. Carl Gustav Jung zou het een geval van synchroniciteit noemen, Hubert Lampoo als een voorbeeld van magisch-realisme.

Van mijn collega Wanda kreeg ik namelijk een hindoeïstisch beeldje cadeau. Het was een beeldje van de god Genesha, de deva met het olifantenhoofd.
Ik leerde dat Genesha de god van kennis en wijsheid is, die hindernissen wegneemt en de beschermheilige van reizigers is. Hindoes bidden tot Ganesha voordat ze aan iets nieuws beginnen zoals een nieuwe baan, een verhuizing, een reis, wat dan ook.



En nu moet ik even citeren van Wikipedia, want zoveel weet ik ook niet van het hindoeïsme. Het is wel een religie die mij in de kern altijd wel heeft aangesproken.

Ganesha is de zoon van de goden Shiva en Parvati. Zijn vahana (voertuig), is een muis of een rat genaamd Mushika.
Als kind wilde Ganesha altijd met rust gelaten worden, het liefst was hij alleen. Om die reden en omdat Shiva oorlog ging voeren, had Shiva de kans niet om zijn zoon goed te leren kennen. Na jaren te hebben gestreden keerde Shiva terug naar Parvati (zijn vrouw) en Ganesha (zijn zoon). Bij thuiskomst zag hij een indringer, en hij onthoofde hem meteen.

Later kwam hij er tot zijn ontsteltenis achter dat de onthoofde indringer zijn eigen zoon was: dat hij hem niet had herkend kwam omdat hij hem zo weinig gezien had. Shiva beval zijn dienaren om hem het hoofd of de kop te brengen van het eerste het beste levende wezen dat ze tegen zouden komen.

Daar gaat hij....
Zo geschiedde: de dienaren keerden terug met de afgehakte kop van een olifant. Shiva bevestigde de olifantenkop op het levenloze lichaam van zijn zoon die terug tot leven komt en de geschiedenis zou ingaan als de halfgod met de olifantenkop.

Een beeld van Ganesha staat in India vaak op splitsingen van wegen zodat hij de reizigers kan helpen wanneer ze een keuze moeten maken met het inslaan van een nieuwe weg. Ganesha staat altijd aan het begin van iets, een eerste impuls. Een toepasselijk geschenk, want uiteindelijk is met pensioen gaan ook het begin van een nieuw leven, met nieuwe plannen.

Ik kreeg dat beeldje gistermiddag, maar eerder die ochtend had ik via IENS uitgezocht welke goede restaurantjes er in Hilversum waren. Uiteindelijk kwam ik tot een selectie van pakweg tien restaurants, en in de auto op weg van Den Haag naar Hilversum besloten we telefonisch te reserveren bij.. Genesha, een Indiaas restaurant!

Van Speelklok tot Pierement

Vandaag ging ik voor de laatste keer (in ieder geval voorlopig) naar Hilversum met twee sporttassen en een grote rugzak om wat spulletjes op te halen en de laatste opruimwerkzaamheden te verrichten. Omdat ik nogal vroeg in Utrecht was en pas na de lunchpauze bij het Commissariaat wilde zijn, ging ik even wat kuieren in de domstad.

Ik kwam langs het Museum Van Speelklok tot Pierement. Daar had ik wel van gehoord maar tot dusver nooit bezocht. Omdat ik toch wat tijd moest overbruggen ben ik een kijkje binnen gaan nemen. Altijd handig om de museumjaarkaart bij je te hebben.


Er staat een keur van oude speeldozen, klokken en bijzondere pierementen in dat museum, allemaal gemaakt in de periode 1885 tot 1920. En er zijn regelmatig rondleidingen waarbij je gewoon kunt aanschuiven, er worden dan ook demonstraties gegeven over hoe bepaalde pierementen klonken en nog steeds klinken. Het was leuk en de moeite waard om eens te bezoeken. Ook voor kinderen leuk., je merkt dat heel wat musea druk doende zijn om aantrekkelijke dingen te organiseren juist voor de jongste bezoekers.

Geen opmerkingen: