Go West!

Vandaag was een stralend zonnige dag. Ideaal voor de fietstocht die Wim Hartman, trainer van Groep 5, had gepland. Ofschoon Ton en ik nu allebei bij Groep 7 trainen, waren wij er, evenals vorig jaar, weer bij.

Het werd een recreatieve maar pittige fietstocht. Dat pittige kwam vooral doordat er een stevige wind stond waartegen wij voor een groot deel van de vijftig afgelegde kilometers moesten opboksen. Verder hadden drie van de dertien deelnemers een degelijke stadsfiets in plaats van een race- of crossfiets, dus die moesten extra bikkelen. Ik kan er van meepraten. En uiteraard was er eentje die weer zo nodig kiekjes moest maken onderweg, dus die ging regelmatig vol op de trappers om de groep te achterhalen. Ook daar kan ik van meepraten...

Maar dat alles mocht de pret niet drukken, het was weer heerlijk fietsen door het mooie Westland, waarbij we op plekjes kwamen waar menigeen nog niet eerder was geweest. Dat gold niet voor onze leider Wim, een fervent fietser die zowat elk plekje in het Westland kent, hij kan het hele afgelegde parcours wel dromen.


Na pakweg twintig kilometer te hebben afgelegd, bereikten we het altoos pittoreske dorpje 't Woud waar we buiten in de zon genoten van koffie, thee of ander vocht, al dan niet met wat lekkers er bij (bv. appeltaart of Woudse Broeder, een soort krentenmik). Het daardoor opgenomen overschot aan calorieën zouden we er naderhand ruimschoots af fietsen.

Daarna weer op de fiets voor de lange weg terug door het mooie Westland. Een weg met verrassende momenten zoals die ooievaar die door een paartje kieviten werd verjaagd, en een paar obstakels in de vorm van bruggetjes en een steile loop- annex fietsbrug waarbij alleen Wim in staat bleek om die in één keer 'te nemen', de rest moest afstappen en met de fiets aan de hand naar boven klimmen. De terugweg ging onder andere via Naaldwijk. Uiteindelijk gingen we bij Monster naar boven, de duinen in, fietsen tot het eind van het pad. Vervolgens voor het strand rechtsaf het lange fietspad op, langs de Zandmotor naar Kijkduin en daar weer door het Westduinpark terug naar het uitgangspunt, de Laan van Poot. Eenmaal daar gearriveerd, bleek dat wij in totaal een kleine vijftig kilometer hadden afgelegd.

Meer foto's van dit mooie fietstochtje staan hier.

Naar Lissabon

's Ochtends naar het westen (Westland), 's middags naar het zuiden (Lissabon). Maar nee, weinig is wat het lijkt, zo mooi kan ik het nu ook weer niet maken. Wel ging ik vrij snel na thuiskomst van de fietstocht weer de deur uit, naar de Denneweg, waar een tiental kunstenaars onder wie Nellie Schotman (een vriendin) exposeert in Galerie Lissabon. Toen ik kwam was zij net aan het lunchen, grappig genoeg bij Pulchri waar ik twee dagen eerder met Kerstin was. Dus had ik mooi de tijd om de schilderijen van haar en de andere kunstenaars te bewonderen. Toch altijd wel inspirerend om het werk van anderen te zien.

Even later kwam Nellie, inmiddels was ook een andere vriendin, Wendela, gearriveerd. Even wat gepraat en onze bewondering voor het werk van Nellie uitgesproken. Zij is een uitgesproken talent, bovendien zeer productief. Hierboven poseert ze voor een aantal schilderijen van haar hand, het topje van de ijsberg. Op haar website staat nog veel meer moois.