Wat zullen we nu krijgen? Ja, de kop boven dit bericht suggereert gevoelige informatie dat hier wordt onthuld, maar ik kan u geruststellen - of teleurstellen, het is maar hoe je het bekijkt - : niet alles is wat het lijkt.
Wat was het geval? Vanmorgen ging ik naar mijn 'oude cluppie' The Hague Road Runners (HRR) om - als gast - mee te doen aan een timetrial over vijf kilometer. Roadrunner Jan Groeneveld had mij op deze cross-over van training en prestatieloop gewezen. Het wordt met enige regelmaat georganiseerd door voornoemde bevriende vereniging. Morgenavond is het tweede deel van deze timetrial, dan zullen er ook meer deelnemers zijn.
Trainer Izaak Luteyn, een 76-jarige atleet die - trots zijn jaren - nog zeer voortvarend loopt, was de organisator, althans voor de (zijn) dinsdagochtendgroep. Na een reis van amper een uur met tram, bus en tenslotte vijftien minuten met de benenwagen door een nog wat heiïg Clingendael. Onderweg langs het Ruygrockpad heb ik geprobeerd de ochtendsfeer vast te leggen. Ruim op tijd was ik bij het clubhuis van de HRR aan de Groenendaal 11. Sterker: ik was er als eerste.
Weldra kwam Izaak die mij welkom heette en het een en ander vertelde over wat we gingen doen en wat het parcours was. Van lieverlee kwamen meer Roadrunners binnendruppelen. Iedereen kreeg een startnummer, waarna we om half tien als groep naar het startpunt toeliepen. Dat was meteen de 'inloop' van een kwartier en onderweg ook de warming up met oefeningen.
Er waren zestien deelnemers, waarvan er twee afhaakten. Het was een 'gemixte' groep mannen en vrouwen. Ook een groep waar de 'Methusalem-factor' een rol speelt wat, gelet op de doordeweekse dag, niet zo gek is: veel pensionado's! Maar dan wel 'oudjes' die aardig kunnen doorstiefelen.
De lopers gingen één voor één van start, telkens met een tussenpauze van bijna tien seconden. Zo ontstond een lint waarbij het mogelijk was om, al naar gelang het persoonlijke snelheidsniveau, voorgangers in te halen dan wel ingehaald te worden door degene die na jou van start waren gegaan.
Zoals ik in vorige blogs al had vermeld, ging het - na de zeer snelle training vorige week woensdag - de dagen erna wat minder met het lopen. Ook deze ochtend had ik nog niet 'de benen' en dat was te merken: het lopen ging minder vlot dan vorige week bij Bertus, ruim een minuut langzamer, maar slecht ging het ook niet. Ik startte tien seconden na Izaak, die tijdens de vijf kilometers die volgden steeds kleiner werd, vanuit mijn perspectief gezien.
Het parcours was mooi, grotendeels verhard, en liep deels langs de Van Alkemadelaan en Pompstationsweg en weer terug langs het TNO-gebouw naar de finish. Het weer was in één woord uitgesproken zonnig, strakblauwe lucht, prima temperatuur. Dat kon niet beter!
Hoe dan ook toch heel behoorlijk kunnen doortippelen, en in een redelijke tijd kwam ik over de finish. Uitslagen van 'onze' groep staan al online.
De rest van de dag deels boodschappen doend en tuinierend doorgebracht. Maar niet continu, ook even lekker van de tuin genoten, in het zonnetje. Meteen kennis gemaakt met de nieuwe buurman die zijn hoofd boven de aangrenzende (gezamenlijke) schutting stak. Praatje gemaakt en zo. Het is een gezin met drie kinderen, allemaal jongens. In mei betrekken ze het huis dat nu nog onder handen wordt genomen door 'polen'.
Gisteren heb ik trouwens nog wat kikkerdril, paddensnoeren en poelslakken opgehaald bij Frank en Ingeborg. Ze hebben een prachtige natuurvijver laten aanleggen in hun (grote) tuin, en kennelijk is het door de padden en kikkers eveneens goed bevonden om er te paren en hun eieren af te zetten. Op Facebook stond dat ze wel erg veel dril hadden dus daar ben ik meteen op ingegaan. In ons aanzienlijk kleiner vijvertje zit een enkele kikker maar de laatste jaren meer salamanders. Misschien lukt het om een paartje af te zonderen voor de vijver van Frank en Ingeborg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten