vrijdag 9 juni 2017

Vader gaat op stap met Souvenir naar Pink Floyd


Donderdag was een (tijdelijk vrij)gezellige dag. 's Ochtends naar Artifac om wat schildersmateriaal in te slaan en daarna thuis nog wat 'rommelen'. In de middag ging ik weer eens naar het Filmhuis. De keus viel op de film 'Souvenir' die als 'feelgood' aanbevolen was. Zelf heb ik het ervaren als een modern-romantische film, overwegend luchtig en bij vlagen ontroerend met tragi-komische elementen.

Het was een méér dan alleraardigste film, sterker: het was een goede film. Dit niet in de laatste plaats door het fenomenale spel van Isabelle Huppert en haar tegenspeler Kévin Azaïs.


Huppert speelt Liliane, die als arbeidster in een vleeswarenfabriek werkt. Haar taak bestaat uit het opleuken van paté's met laurierblaadjes en jeneverbessen. Ooit schitterde zij als 'Laura' in de hitlijsten met het nummer 'Souvenir'. Ze nam zelfs deel aan het Eurovisie Songfestival en werd toen tweede, na ABBA.

Dertig jaar later is Lilianes ster helemaal uitgedoofd. Ze wil ook niet meer herinnerd worden aan haar vroegere zangcarrière. Dit gebeurt echter wel doordat een nieuwe werknemer, de 22-jarige Jean, haar herkent: hij herinnert zich dat zijn vader altijd al idolaat was van Laura, zodra zij op tv kwam was hij helemaal op haar gefocusd, dit niet tot onverdeeld genoegen van zijn vrouw.

Aanvankelijk ontkent Liliane dat zij Laura was en ooit heeft gezongen, en reageert zij wat gereserveerd-afstandelijk op de jongeman.

Deze Jean, die naast zijn werk hard traint om bokskampioen te worden, zoekt echter steeds meer toenadering en raakt verliefd op de veel oudere Liliane: iets dat voor de kijker volstrekt aannemelijk is al was het maar omdat Huppert op oudere leeftijd (64 jaar) mooier is dan ooit, en dat zonder kunstgrepen. Hij weet haar over te halen om een keertje op een feestje voor zijn vrienden te zingen. Dat is het startschot voor een aanvankelijk niet geheel gewilde comeback.


In de film acteert Huppert een aantal keren als zangeres en dat doet zij met veel flair en charisma. Wat frappeert is dat zij heel aardig kan zingen, een beetje in de stijl van Francoise Hardy of Jane Birkin. En het liedje 'Souvenir' is er ook een dat naderhand bleef rondzingen in mijn hoofd.

Jean is vastbesloten om Liliane terug te laten schitteren. Hij wordt haar manager en na een wat moeizame start lijkt de comeback van 'Laura' te gaan lukken. Een kleine maar mooie rol als ex-manager en voormalige echtvriend van Laura is daarbij weggelegd voor Johan Leyssen die met het vorderen der jaren een steeds markantere 'kop' krijgt, een beetje zoals Richard Harris destijds.

Laat ik het plot niet verklappen, maar ik had het er al over dat het een feelgood movie is....

PINK FLOYD met Orange Skies

's Avonds ging ik naar Pier 32 waar ik had afgesproken met Arne. Gewoon wat bijkletsen onder het genot van een biertje (of twee, drie). Met op de achtergrond bluesmuziek met jazzy tonen en richting horizon een van de mooiste zonsondergangen ooit hier waargenomen. Grootse gratis lichtshow U aangeboden door Moeder Natuur!


We gaan aardig richting langste dag, en dat was te merken: pas tegen elf uur was het laatste streepje oranje-roze verdwenen en werd het donker.


Ook nog andere Haagvrienden gespot onder wie Jan M. en Dick W. , die kind aan huis zijn bij Pier32, een ex-collega en een vriend uit een gezamenlijk grijs verleden, Bas M. Kortom een gezellige avond waarbij het weliswaar niet erg warm was maar behaaglijk genoeg om lang buiten te zitten. Ondertussen werd er binnen gedanst maar dat hebben we ditmaal niet gedaan.

Geen opmerkingen: