Dooi!

Toegegeven, in fysiek opzicht ben ik geen jonge hond meer, maar dat neemt niet weg dat ik mijzelf wel als een jonge hond bij mijn nekvel pak. Want dat futloze lopen zoals gisteren bij de HRR, dat is maar niks (zie foto). Waarmee ik bedoel te zeggen dat er regelmatiger getraind zal moeten worden. Wat nu eigenlijk niet zo'n probleem meer zou moeten zijn, want het dooit!

Er zijn mensen die gek zijn op de winter vanwege het schaatsen, maar geef mij toch maar zachtere temperaturen en straten die goed te belopen zijn zonder dat je bij elke stap beducht bent om onderuit te gaan. Dus maandagavond weer lekker getraind, ook al regende het licht. Er stond een baantraining op het programma, waarvan twee series van 6 X 200 meter de kern vormden. De bedoeling was om in een lekker maar niet in een idioot tempo die tweehonderdjes te lopen.

Ik liep van huis naar de baan, ruim op tijd was ik in het clubhuis. Wim is weer terug van de Weissensee waar hij 120 kilometer heeft geschaatst dus voor dat kleine stukje meefietsen tijdens het inlopen draaide hij zijn hand niet om. Op de baan deden we nog wat lichte oefeningen en wat korte versnellinkjes, waarna het programma werd afgewerkt. Omdat het gisteren bij de HRR zo bedroevend ging, besloot ik mij gedeisd te houden en achteraan mee te lopen. Echter kon ik de groep wel steeds vrij goed bijbenen, het gemiddelde tempo zal omstreeks 50 seconden per 200 meter hebben gezeten. De eerste 6 x 200 meter gingen goed, niet over de kop gelopen, en van de tweede serie heb ik alleen de eerste vijf gedaan omdat ik daarna opeens steken in de knie kreeg. Maar niet forceren...

De opkomst was overigens best groot deze avond, van onze groep waren Dick, Jos, Pierre, Patrick, Yvette, Ellen, Ilse, Ellis en Katelijne van de partij. Iemand vergeten? Eveline, maar die kwam pas later, niet in hardloopkledij. Ze heeft het als PR-vrouw van Theater De Appel maar druk met de publiciteit rond 'Herakles'. Wel hiernaast een foto van haar, gisteren bij de HRR, ze liep heel goed!