donderdag 28 juni 2012

Olé, Olé-hee...

De training was weer prima gisteravond: het werd, met Ilse als meelopend voorvrouw, een lange duurloop door de duinen naar Kijkduin en verder, en via het nieuwe fiets- en voetpad naast het superbrede strand weer terug. Het zou een duurloop 1/2 worden, dus een rustige duurloop, maar zo zullen alleen de snelsten van onze groep het ervaren hebben, voor anderen (waaronder ikzelf) was het duurloop 2/3.

Wij hadden het er nog over of duurloop 1 nu het snellere duurlooptempo is of duurloop 3. Dat bleek dus de laatste te zijn, al vonden wij dat eigenlijk niet helemaal logisch, waarschijnlijk omdat het getal '1' voor eerste (dus snelste) staat. Om de verwarring nog wat groter te maken zei iemand dat bij de recreatiegroepen duurloop 3 juist de langzame variant is. Nou ja, waar een mens zich druk over kan maken.

Zelf ging het niet echt lekker gisteravond, ondanks het uitmuntende - zij het een tikkie warme - loopweer. Dat had aanvankelijk te maken met wat stijve en licht pijnlijke benen van de maandag-avond baantraining, naderhand met darmkrampen wat sterker werd naarmate ik sneller ging lopen. Dus hield ik mij op de terugweg heel gedeisd en ging zelfs even wandelen. Ook Dick deed dat een enkele keer, dat had te maken met de wisselvalligheid waarmee zijn - bijna genezen - blessure van zich liet spreken. Maar uiteindelijk - ook door een paar keer 'vegen' van de groep - keerden wij met z'n allen, dus als groep, terug bij de Laan van Poot.


Uiteraard was er weer voetbal! Carmen, de van oorsprong spaanse schoonmoeder van mijn dochter, zal wel blij zijn met de winst van Spanje, maar kennelijk lag de voorkeur van de Haag-leden die na de training bleven plakken om de wedstrijd via het grote scherm te volgen, bij Ronaldo & Co. Tenminste, het bleef angstig stil nadat de spanjaarden uiteindelijk het winnende (penalty)schot scoorden.

Zelf heb ik geen uitgesproken voorkeur voor de een of de ander, ze gaven elkaar in ieder geval geen duimbreed toe.

Toortsen bij Kijkduin

Gisteren viel mij bij de training op hoe mooi de duinen zijn op dit moment. Dat komt omdat er nu van alles groeit en vooral bloeit. Reden dat ik vanmorgen vroeg een duinwandeling heb gemaakt om iets van die bloemenweelde op de plaat te zetten. En ook wat beessies... 


Ik liep vanaf de Fuutlaan de duinen in en vervolgens naar Kijkduin, bij Hotel Atlantic naar links en via diezelfde duinen weer terug. Bij de Savornin Lohmanlaan verliet ik het duingebied om via de Bosjes van Pex naar huis te lopen.

Geen opmerkingen: