Terug naar Nieuwkoop

Een paar jaar terug - ik meen in 2010 - was ik weer in Nieuwkoop. "Nou leuk" zult u denken, "maar wat dan nog?" In mijn geval was het echter een weerzien na - op dat moment - ruim vijftig jaar. En dat is op zich al merkwaardig, want vanuit mijn woonplaats Den Haag is het niet zó ver reizen naar Nieuwkoop. Vandaag gingen wij er heen bij wijze van 'dag-tripje'.

Nieuwkoop is een van de plaatsen waar ik nostalgische herinneringen aan heb. Als kind – zeg tussen mijn achtste en twaalfde levensjaar – ging ik er regelmatig heen met mijn ouders (moeder en stiefvader) en vrienden van de operettevereniging. Gewoon, voor een dag of een paar dagen, en ook een keer puur om er vakantie te vieren.

Ik geloof dat mijn grootouders er ook een keer bij waren, maar dit terzijde. Wij overnachtten in diverse kamers van de boerderij van ‘boer’ G.J. van der Ham. Dat was aan het Zuideinde 170.

Met z'n allen op het grasveld bij boer G.J. van der Ham

Wat mij is bijgebleven is de bijkeuken met die lange, op cellotape lijkende slierten waar tientallen vliegen een jammerlijk einde vonden, de boer en de boerin die ècht Zuid-Hollands dialect spraken (waar hoor je dat nog) en de zelfgemaakte boerenkaas, de lekkerste die ik tot op heden heb geproefd.

Ach, nog veel meer herinneringen doemen er op, roeien over de plassen, de sloot die de boerenerven van de dorpsstraat (Zuideinde) scheidde met de bruggetjes erover, de kinderen en kleinkinderen van het oude echtpaar die op hetzelfde terrein woonden, ‘tante Zus’ die aan de overkant van de dorpsstraat woonde en de koe die elke dag op stal werd gemolken.

Heerlijk vond ik het daar, zwemmen, roeien en beestjes vangen: kikkers, slakken, libellenlarven, waterschorpioenen, noem maar op. Ik kwam met hele jampotten vol thuis waar ik ze in een aqua-terrarium plaatste. Nou ja, het was meer een zinken teil met water er in en stukken schors en stenen, de kikkers wisten meestal te ontsnappen en vond ik later terug in de tuin, of als verdroogde mummies in het sousterrain…

Maar zoals hierboven vermeld, vandaag weer die kant op. Eerst op de fiets naar het station, dan de trein naar Leiden, overstap naar Alphen aan de Rijn en van daaruit twintig minuten met de bus naar de Roerdomplaan in Nieuwkoop.

Wat er in de afgelopen decennia vooral is veranderd zijn de huizen; ademde Nieuwkoop in de jaren vijftig vooral de sfeer van landelijkheid, nu staan er veel mooie, vrijstaande huizen die waarschijnlijk door welgestelde 'import-Nieuwkopers' uit de randstad worden bewoond. Maar veel is nog zeer herkenbaar gebleven: de kerktoren, het Zuideinde met de vele bruggetjes en last but not least: de Nieuwkoopse plassen!

We startten onze wandeling bij Café 't Vliegend Paard. Op het gezellige buitenterras tracteerden wij onszelf op cappucino met 'iets erbij': een uitstekend stuk appeltaart met slagroom. Daarna even doorgewandeld, via de Dorpsstraat het Zuideinde op.

Na een kwartiertje kwamen we bij een botenverhuurbedrijf. Dat was vlak na de plek waar ooit de familie Van der Ham woonde (was ook nog goed herkenbaar). Wij liepen het terrein op en vroegen of er nog een roeiboot beschikbaar was. Dat trof, er was er nog één over! Volgens de verhuurder lag deze al een jaar ongebruikt onder een bruggetje en moest voor vertrek even worden schoongemaakt.

Vroeger....

...en Nu!

Heerlijk om weer eens ouderwets aan de spanen te trekken. Na wat buurman-en-buurman-achtig gedoe om de boot uit de smalle sloot te krijgen, voeren we even later over de plas. Na een tijdje gingen wij een van de kreken binnen. Wel mooi maar ook smal, het was nog een hele toer om de boot daar doorheen te manoeuvreren. Even bekroop mij een lichte vrees te verdwalen in deze bush-bush, maar uiteindelijk kwamen we toch weer op de grote plas uit.


Anderhalf uur later waren we weer bij het uitgangspunt. We rekenden af, maakten een praatje met een autochtone Nieuwkoper ("Iedereen gaat naar het buitenland maar hier is het toch ook mooi?" vond hij) en liepen weer terug naar het dorpscentrum. We hadden nog een paar uur voordat onze bus vertrok, dus bezochten we eerst een plaatselijke expositie. Dat was in ''t Reghthuys', twee kunstenaars (Van Houten en Smit) exposeerden daar hun werk.

Daarna gingen we andermaal het Zuideinde op. Aan het eind sloegen we linksaf om een korte 'groene' wandeling te maken.

Op de terugweg namen we een ijsje, en eenmaal in het dorpscentrum dronken we nog wat bij café 't Praathuis, op het terras aan het water. Het was een mooie dag!