donderdag 14 januari 2016

Koning Winter is in aantocht!


Het gaat nu toch winteren. Komende zondag dus maar handschoenen aandoen en een extra shirt bij de Clingendaelcross. De mensen die onlangs aan de halve marathon van Egmond hebben deelgenomen hebben relatief geluk gehad, want toen was de temperatuur nog zacht. Niet dat het daarom makkelijker werd, want er stond een fikse wind. Uit eigen ervaring kan ik dat niet melden want ik deed niet mee.

Zelf heb ik al jaren niet meer meegedaan, met als voornaamste reden dat je met de gang naar en van Egmond zeker een dag kwijt bent. Ik vond trouwens nog een paar foto's die tijdens de editie 1982 zijn gemaakt, dus 34 jaar geleden!


Maandag heb ik het programma 2-4-8-4-8-4-2 minuten op eigen houtje, en overdag, uitgevoerd. Woensdagochtend eerst naar het krachthonk en met 'de jongens' goed bezig geweest met de halters. En 's avonds - ondanks aanvankelijke twijfel, want door verkoudheid niet echt fit - met de groep getraind.

Het programma was behoorlijk pittig: drie series van 200-400-600-400-200 meter. Odette was trainer van dienst en stelde voor dit op de baan te doen. Maar eerst uiteraard het ritueel van inlopen door de Vogelwijk, loopscholing rond de baan en een aantal korte sprintjes als warming-up. Daarna de baan op.

De eerste serie deden we op de baan. Dat ging maar het was zó druk - ook door de vele CPC-trainingsgroepen - dat Odette besloot de resterende series op de Laan van Poot zelf te doen. Arie en Sonja liepen steeds op kop, zij zijn weer goed in vorm. Zelf merkte ik dat het zwaarder ging deze avond dan twee weken geleden, ik moest echt 'poot-aan' spelen om bij te blijven. Ja, ik weet wel, het is niet de bedoeling om per se bij te blijven (de tempo's moesten in 10 km tempo worden gelopen), maar het blijven wel tempo's natuurlijk en die kon ik slechts met moeite vasthouden.

Toch uiteindelijk weer tevreden met een goede training die al met al langer duurde dan normaal, bruto - oftewel uit en thuis - 100 minuten. Meteen goed voor het duurvermogen.

Tenslotte iets waar ik mij nogal kwaad over heb gemaakt. Iets met de politiek, namelijk de verkiezing van Mevrouw Arib tot kamervoorzitter. Verbijsterend. Geen misverstand: zij lijkt mij geen onaardige vrouw en zal ook capabel zijn, maar iedereen die de openbare 'sollicitatieprocedure' op tv heeft gevolgd, zal moeten beamen dat niet de kwaliteiten van de kandidaten de doorslag hebben gegeven (met name Bosma en Van Toorenburg presenteerden zich uitstekend), maar ultieme politieke correctheid.  Zelfs Frits Wester kwam tot deze conclusie. Dit is gewoon een oorlogsverklaring aan Wilders. Het effect zal echter averechts zijn denk ik zo. Het zijn spannende tijden!

Maar goed, ik ga het zeker niet steeds over politiek hebben maar blijf bij mijn recreatieve hardloop-leest. Is ook beter voor de bloeddruk.... 

3 opmerkingen:

Ph. den Heijer zei

Als men in de jaren 30 net zo weerstand aan Hitler had geboden als nu aan Wilders waren er geen 6 miljoen Joden vermoord. Maar dat vond jij zeker niet erg. BAH

Fred zei

Met 'averechts' bedoel ik dat dit besluit er toe kan leiden dat Wilders nog meer zetels krijgt. Goed, het zijn prognoses, maar ik acht dat niet onmogelijk. Overigens heeft hij het nooit over deporteren, laat staan vermoorden, van bepaalde bevolkingsgroepen gehad. Wel waarschuwt hij, verwijzend naar de Koran, voor de gevaren van islamisering. Dat kun je onzin vinden en ik hoop van harte dat hij daarin ongelijk krijgt, maar hij mag dat doen vind ik. Voor alle duidelijkheid: ik stem geen PVV (wel PvdD).

W. de Graaf (oud hardloper VenLTC en Ilion) zei

Opvallend was dat mevrouw Arib na haar presentatie geen enkele vraag kreeg na haar uiterst zwakke betoog. De nummer twee, de heer Elias, was typisch een voorbeeld van een bezadigde, over zijn hoogtepunt heen zijnde, politicus. Hoe hij quasi nonchalant aan het eind van zijn inhoudelijk zwakke betoog nog even door zijn papieren bladerde kwam nogal arrogant over. Veel sterker was mw Van Toorenburg. Ze wist gied waar ze het over had. En tenslotte de briljant speechende Heer Bosma. Wat een humor en zekfspot (oa het faillissement dat hij tot het eind had begeleid). Een historisch betoog. Prachtig. En wat een deceptie toen eenmaal bekend werd dat de kandidaten in omgekeerde volgorde van sterkte finishten. Arrogantie van de macht. Hoe kun je hier als parlement op een goede manier mee wegkomen? Is het misschien toch een nepparlement?